Türkiye, yüzyıllık tarihinde pek çok kırılma, çatışma ve acı tecrübe yaşadı. Ancak bu milletin mayasında daima bir arada yaşama iradesi, ortak bir gelecek kurma kararlılığı yer aldı. Bugün artık terörsüz bir Türkiye’ye doğru ilerlerken; yarım kalmış diyalogların tamamlanması, önyargıların aşılması ve toplumsal barışın kalıcı hale gelmesi için sembolik adımların gücü her zamankinden daha kıymetlidir. Bu bağlamda, Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkanı Devlet Bahçeli ile İmralı heyeti üyelerinden, deneyimli siyasetçi Ahmet Türk arasında geçecek olası bir buluşma, yalnızca bir misafirlik ziyareti değil, Türkiye’nin ortak vicdanında yankılanacak bir barış çağrısı olabilir.   Hayal edelim: Mardin’in güneşin altında parlayan taş evlerinden birinde, belki de Ahmet Türk’ün köyünde kurulan sade bir yer sofrası. Devlet Bahçeli, siyasetin katı çizgilerinin ötesinde, milleti için bir adım daha atarak orada. Karşısında, yıllarını Kürt halkının sorunlarını dile getirmeye adamış, birçok badireden geçmiş bir siyasetçi: Ahmet Türk. İkisi de yaşı kemale ermiş, hayatın zorlu sınavlarını vermiş insanlar. Artık sözlerin değil, yüz yüze gelmenin zamanı. Bu buluşma neyi değiştirir? Her şeyden önce, bu tablo Türk ve Kürt halkları arasında örülen görünmez duvarlara büyük bir darbe olur. Bahçeli’nin bu adımı, milliyetçiliğin yalnızca bir etnik kimliği değil, vatanın tüm evlatlarını kucaklayan bir aidiyet duygusu olduğunu ortaya koyar. Aynı şekilde Ahmet Türk’ün ev sahipliği, bir diyalog kapısının açık kalması gerektiğinin sessiz bir ilanıdır. Bu buluşma, geçmişin acılarını yok etmez, yaşananları unutturmaz. Ama hafızaların öfke değil, anlayışla dolmasını sağlar. Zira gerçek barış, sadece silahların susmasıyla değil; kalplerin ve fikirlerin birbirine açılmasıyla mümkündür. Her iki lider de sağlık sorunlarıyla mücadele eden, ama hala siyaset sahnesinde dimdik duran isimler. Allah onlara sağlık sıhhat versin. İki önemli ismin buluşması, sadece politik bir hamle değil, aynı zamanda iki bilge insanın torunlarına daha huzurlu bir ülke bırakmak için ettiği duaların ete kemiğe bürünmesidir. Bu senaryonun gerçekleşmesi bir ütopya değil; olgunlaşmış bir toplumsal beklentidir. Zaman, gerçek liderlerin vizyonuyla milletin önüne yeni yollar açma zamanıdır. Ve eğer bu ziyaret gerçekleşirse, Türkiye sadece siyasi tarihinde değil, toplumsal hafızasında da yeni bir sayfa açar. Umut ederim ki Sayın Bahçeli ve Sayın Ahmet Türk en kısa zamanda sağlıklarına kavuşur, ve bu anlamlı buluşmanın ilk adımları atılır. Çünkü bu buluşma, sadece iki siyasi figürün el sıkışması değil; milyonların gönlünde bir barış kapısının aralanması olur.